A paisaxe cultural é aquela que se emprega nos estudos patrimoniais para describir a simbiose da actividade humana co seu contorno e, polo tanto, o resultado da interacción, no tempo, das persoas e o medio natural. A paisaxe constitúe unha realidade dinámica e cambiante xa que é o resultado de procesos ambientais, sociais e culturais que se sucederon ao longo do tempo no territorio. Estes procesos danse pola forma de vida, as políticas, as actividades e as crenzas de cada sociedade.
Pola dimensión do territorio que define á paisaxe, as actividades que xeraron as paisaxes culturais dentro dunha perspectiva histórica, son as seguintes:
- Actividades agrícolas, gandeiras e forestais, mariñas, fluviais e cinexéticas.
- Actividades artesanais con relación ás anteriores.
- Actividades industriais como a mineira, a grande industria ou a explotación enerxética.
- Actividades de intercambio e comerciais.
- Actividades relacionadas con acontecementos sociais de carácter lúdico, simbólico ou ritual, relixioso, artístico, etc.
- Actividades ofensivo-defensivas, como instalacións defensivas, campos de batalla, etc.
- Sistemas urbans ou asentamentos históricos con protagonismo na construción de detrerminadas paisaxes ao longo do tempo.
- Grandes infraestruturas de comunicación e transporte, hidráulicas, etc, como artífices principais da construción histórica da paisaxe.
- Escenarios asociados a acontecementos históricos.
“A verdadeira viaxe de descubrimento consiste non só en procurar novas paisaxes, senón en ver as cousas dende unha nova perspectiva.”
Marcel Proust